تحلیل فیبوناچی چیست

اعداد فیبوناچی به زبان ساده به سری اعدادی گفته می شود که هر کدام نتیجه حاصل جمع دو عدد پیشین آن می باشد.

بازگشتی فیبوناچی چیست ؟ — راهنمای مبتدیان

سطوح بازگشتی فیبوناچی عبارت اند از خطوطی افقی که محل احتمالی مقاومت‌ها و حمایت‌ها را نشان می‌دهند. این ابزار از دنباله فیبوناچی نشأت می‌گیرد. دنباله فیبوناچی یک فرمول ریاضیاتی است که توسط ریاضی‌دانی به نام فیبوناچی (Fibonacci) در قرن 13 میلادی ابداع شد.

هرکدام از سطوح در ابزار بازگشتی فیبوناچی، نشان‌دهنده یک درصد هستند. این درصد نشان می‌دهد که، قیمت از حرکت قبلی خود چه مقدار بازگشته است. سطوح بازگشتی فیبوناچی عبارت اند از 23.6%، 38.2%، 61.8% و 78.6%. اگرچه سطح 50% یکی از سطوح اصلی نیست، اما استفاده از این سطح در تحلیل بازارهای مالی بسیار پراستفاده است.

این اندیکاتور به این دلیل پراستفاده است که، می‌تواند بین هر دو نقطه‌ی دلخواهی در نمودار قیمت رسم شود. این دو نقطه معمولا یک سقف و یک کف قیمتی هستند. سپس این ایندکاتور سطوح بازگشتی فیبوناچی را بین این دو نقطه نشان می‌دهد.

فرض کنید، قیمت یک سهم در بازار سهام، 10 دلار افزایش پیدا کند و سپس 2.36 دلار کاهش یابد. در این صورت، قیمت 23.6% بازگشت داشته است، که دقیقا با یکی از سطوح بازگشتی فیبوناچی مطابقت دارد. اعداد فیبوناچی در طبیعت نیز یافت می‌شوند. بنابراین، بسیاری از معامله‌گران معتقد هستند که این اعداد در بازارهای مالی نیز نقش به‌سزایی ایفا می‌کنند.

فرمول ریاضیاتی سطوح بازگشتی فیبوناچی

سطوح بازگشتی فیبوناچی دارای فرمول ریاضی نیستند. زمانی که از این اندیکاتور به روی یک نمودار قیمتی استفاده می‎شود، کاربر دو نقطه را انتخاب می‌کند. زمانی که این دو نقطه انتخاب شوند، خطوط فیبوناچی به ترتیب بین این دو نقطه ترسیم می‌شوند.

فرض کنید، قیمت از 10 دلار به 15 دلار افزایش پیدا کند، تحلیل فیبوناچی چیست و با استفاده از این دو نقطه به روی نمودار قیمتی، یگ ابزار بازگشتی فیبوناچی رسم شود. سپس، سطح 23.6% فیبوناچی به روی قیمت 13.82 دلار قرار می‌گیرد. سطح 50% نیز به روی قیمت 12.5 دلار قرار می‌گیرد.

چگونگی محاسبه سطوح بازگشتی فیبوناچی

همانطور که بالاتر اشاره شد، برای پیدا کردن سطوح بازگشتی فیبوناچی، احتیاج به هیچ گونه محاسباتی وجود ندارد. این سطوح تنها درصدهایی هستند، که در میان دو نقطه انتخاب شده قرار می‌گیرند.

با این حال، چگونگی پیدایش اعداد فیبوناچی، بحث بسیار جذابی است. این اعداد با استفاده از مفهومی به نام نسبت طلایی (golden ratio) به دست آمده اند. یک دنباله ریاضیاتی را با اعداد صفر و یک شروع کنید. سپس، عدد قبلی را به عدد فعلی اضافه کنید، تا عدد بعدی در دنباله به دست آید. اگر این کار را انجام دهید، دنباله‌ای به صورت زیر حاصل می‌شود:

1، 1، 2، 3، 5، 8، 13، 21، 34، 55، 144، 233، 377، 610، 987، …

سطوح بازگشتی فیبوناچی نیز از چنین دنباله‌ای الگوبرداری شده اند. زمانی که این دنباله ادامه پیدا کند، و یک عدد به عدد بعدی تقسیم شود، عدد 0.618 یا 61.8% به دست می‌آید. اگر یکی دیگر از این اعداد را به عدد موجود در سمت راستش تقسیم کنید نیز سطح 0.382 یا 38.2% به دست می‌آید. تمام نسبت‌های موجود، به جز سطح 50%، با استفاده از همین دنباله به دست می‌آیند. جالب است بدانید، که نسبت طلایی 0.618 یا 1.618 در گل‌های آفتابگردان، ترکیب کهکشان، صدف‌ها، آثار هنری باستانی و معماری نیز یافت می‌شود.

کارایی سطوح بازگشتی فیبوناچی

با استفاده از سطوح بازگشتی فیبوناچی می‌توان در بازارهای مالی، به دنبال نقاط ورود و خروج گشت و همچنین اهداف قیمتی بازار را نیز مشخص کرد. به عنوان مثال، ممکن است که یک معامله‌گر بازاری را در حالی که افزایش پیدا می‌کند مشاهده کند. سپس پس از یک حرکت صعودی، دچار اصلاح شده و 61.8% راه را بازمی‌گردد. پس از آن، دوباره شروع به افزایش می‌کند. از آنجایی که این بازگشت به روی یکی از سطوح فیبوناچی رخ داده است، معامله‌گر تصمیم می‌گیرد که وارد معامله خرید شود. ممکن است این معامله‌گر حد ضرر خود را نیز به روی سطح 61.8% قرار دهد، چرا که اگر قیمت به زیر این سطح نفوذ کند، می‌توان نتیجه گرفت که روند صعودی شکست خورده است.

سطوح فیبوناچی در موارد دیگری از تحلیل تکنیکال نیز کاربرد دارند. به عنوان مثال، از این سطوح در تئوری امواج الیوت (Elliot Wave theory) و الگوهای گارتلی (Gartley patterns)، نیز استفاده می‌شود. پس از آن که قیمت حرکت قابل توجهی به سمت پایین یا بالا داشت، این نوع تحلیل تکنیکال به ما در پیدا کردن نقاط برگشت بازار، کمک شایانی می‌کند.

سطوح فیبوناچی، سطوح ثابتی هستند، و بر خلاف میانگین‌های متحرک (moving average)، هیچ حرکتی ندارند. طبیعت بدون حرکت سطوح فیبوناچی، به فهم و درک بیشتر آن کمک تحلیل فیبوناچی چیست می‌کند. این عامل سبب می‌شود که معامله‌گران در مواجهه با این سطوح، غافلگیر نشوند. سطوح فیبوناچی، نشان‌دهنده سطوحی از بازار هستند، که انتظار می‌رود یک عکس‌العمل مانند بازگشت یا شکست در آن انجام شود.

تفاوت ابزارهای بازگشتی فیبوناچی و افزایشی فیبوناچی

در حالی که ابزار بازگشتی فیبوناچی با حرکات بازگشتی مانند پولبک‌ها (pullback) سرو کار دارد، ابزار افزایشی فیبوناچی (Fibonacci Extension) در حرکاتی که در راستای روند اتفاق می‌افتند، استفاده می‌شود. به عنوان مثال، اگر قیمت یک سهم از 5 دلار به 10 دلار افزایش پیدا کند، سپس به 7.5 دلار بازگردد، حرگت از 10 تا 7.5 دلار، یک حرکت بازگشتی شناخته می‌شود. سپس اگر قیمت شروع به افزایش کند و به 16 دلار برسد، این حرکت، یک حرکت افزایشی به حساب می‌آید.

محدودیت‌های سطوح بازگشتی فیبوناچی

اگرچه وظیفه سطوح فیبوناچی این است که به ما سطوح احتمالی مقاومت و حمایت را نشان دهند، هیچ تضمینی وجود ندارد که قیمت به این سطوح واکنشی نشان دهد. به همین سبب، از این ابزار در کنار دیگر ابزارهای تحلیل استفاده می‌شود، تا بتوان نتایج به دست آمده از آن را تحلیل فیبوناچی چیست به تایید رساند.

یکی دیگر از مباحث در رابطه با سطوح فیبوناچی، این است که به دلیل تعداد زیاد سطوح فیبوناچی، بعید است که قیمت همواره به یکی از آن‌ها واکنش نشان دهد. مشکل اصلی برای معامله‌گران، پیدا کردن سطحی است که قیمت به آن واکنش نشان می‌دهد.

سطوح فیبوناچی چه چیزی به معامله‌گران می‌گویند؟

در تحلیل تکنیکال، سطوح فیبوناچی، سطوح کلیدی را مشخص می‌کنند که قیمت یک سهم یا دارایی دیگر، ممکن است به آن واکنش نشان دهد. سطوح پراستفاده در بازارهای مالی عبارت اند از 23.6%، 38.2% و 50%. معمولا از این ابزار تحلیلی، بین دو نقطه به روی نمودار قیمتی استفاده می‌کنند، تا بتوانند با استفاده از آن، حرکت بعدی بازار را پیشبینی کنند.

سطوح فیبوناچی چه هستند؟

سطوح فیبوناچی از دنباله‌ی اعداد فیبوناچی به دست می‌آیند: 0، 1، 1، 2، 3، 5، 8، 13، 21، 34، 55، 89، 144، 233، … . در این دنباله، هر عدد برابر است با مجموع دو عدد ماقبل خود. نسبت‌های فیبوناچی نیز با استفاده از نسبت موجود بین اعداد این دنباله به دست آمده اند. به عنوان مثال، سطوح 23.6%، 38.2%، 50%، 61.8%، 78.6%، 100%، 161.8%، 261.8% و 423.6% با تقسیم اعداد موجود در این دنباله بر یکدیگر به دست آمده اند. البته سطح 50% یک نسبت طلایی نیست، اما در به دست آوردن محل مقاومت‌ها و حمایت‌ها در بازارهای مالی کاربرد بسیاری دارد.

نحوه استفاده از سطوح فیبوناچی در نمودار قیمتی

سطوح فیبوناچی یکی از پراستفاده‌ترین ابزارهای تحلیلی هستند، که به معامله‌گران در یافتن نقاط ورود به بازار، کمک می‌کنند. به عنوان مثال، فرض کنید معامله‌گری متوجه شود که بازار پس از یک حرکت قوی به سمت بالا، 38.2% کاهش داشته است. در این صورت، در حالی که بازار دوباره شروع به افزایش کند، این معامله‌گر تصمیم می‌گیرد که وارد تحلیل فیبوناچی چیست بازار شود. به این دلیل که قیمت بازار به سطح فیبوناچی برخودر کرده است، فرصت خوبی برای خرید به نظر می‌رسد، چرا که به نظر می‌رسد بازار پس از برخورد به این سطح، سقوط خود را جبران کند.

فیبوناچی کیست؟

لئوناردو بوناچی – که با نام لئوناردو فیبوناچی نیز شناخته می‌شود – ریاضیدان ایتالیایی قرن دوازدم میلادی بود. او به عنوان مستعدترین ریاضیدان جهان غرب در زمان خود، و یکی از برترین ریاضیدانان تاریخ شناخته می‌شود. در دوره تحلیل تکنیکال با این ریاضی دان بیشتر آشنا خواهید شد.

با وجود اینکه فیبوناچی، خود سری‌ای که اکنون با نام سری فیبوناچی شناخته می‌شود را ایجاد نکرد، اما قطعا این فیبوناچی بود که این پدیده را در کتاب Liber Abaci خود به جهان غرب معرفی نمود.

تصاعد فیبوناچی در تحلیل تکنیکال

مهمترین سطوح فیبوناچی در تحلیل تکنیکال

علت محبوبیت تحلیل فیبوناچی در معاملات

• سطوح فیبوناچی اعداد هندسی هستند، بنابراین سطوح گسترش (extension) و اصلاحی (retracement) پس از رسم چشم‌نواز به نظر می‌رسند.
• سطوح فیبوناچی نقاط مرجع ملموسی را فراهم می‌کنند، بنابراین در صورت استفادۀ درست، از انتزاعی شدن موضوع جلوگیری می‌کنند.
• سطوح گسترش و اصلاحی فیبوناچی سطوح نامرئی حمایت و مقاومت محسوب می‌شوند.

تفاوت بین سطوح گسترش (extension) و اصلاحی (retracement)

سطوح اصلاحی فیبوناچی، نمایانگر سطوح کمتر از ۱۰۰% یک موج قیمتی هستند، در حالی که سطوح گسترش، سطوح بالاتر از ۱۰۰ درصد را نیز به نمایش می‌گذارند.

سطوح فیبوناچی به عنوان سطوح حمایتی و مقاومتی مورد استفاده قرار می‌گیرند، از این سطوح به عنوان ابزاری برای مشخص کردن هدف قیمتی نیز می توان استفاده کرد.

محدودیت‌های استفاده از اعداد و سطوح فیبوناچی

استفاده از فیبوناچی‌ها مسئله‌ای ذهنی می‌باشد زیرا که ‌معامله‌گر باید مقادیر بالا یا پایین در نمودار را خودشان انتخاب کنند.

مقادیر بالا (Highs) و پایین (Lowes) انتخاب شده توسط ‌معامله‌گر می‌تواند نتایجی که او به‌دست می‌آورد را تحت تأثیر قرار دهد.

اختلاف‌نظر دیگری که در مورد اعداد فیبوناچی و روش‌های ‌معامله‌گری با ‌آن‌ها وجود دارد این است که تعداد سطوح بسیار زیادی در آن وجود دارد که بازار می‌تواند در نزدیکی هر یک از ‌آن‌ها دچار بازگشت قیمتی شود، که موجب می‌شود این اندیکاتور به‌عنوان اندیکاتوری که می‌توان پس از رخ دادن حرکات قیمتی از آن استفاده کرد، در نظر گرفته شود.

مشکل اصلی اینجا است که حدس زدن و پیدا کردن عددی که سطح قیمتی در آن در حال حاضر و یا در آیندهٔ بازار مهم خواهد بود، سخت می‌باشد.

معنای اعداد و خطوط فیبوناچی

برخی ‌معامله‌گران باور دارند که اعداد فیبوناچی نقشی مهم در بازارهای مالی ایفا می‌کنند. توالی اعداد فیبوناچی می‌تواند به‌منظور ایجاد نسبت‌ها و یا درصدهایی که ‌معامله‌گران از ‌آن‌ها استفاده می‌کنند، استفاده شود.

این سطوح شامل این اعداد می‌باشند: ۲۳٫۶ درصد، ۳۸٫۲ درصد، ۵۰ درصد، ۶۱٫۸ درصد، ۷۸٫۶ درصد، ۱۰۰ درصد، ۱۶۱٫۸ درصد، ۲۶۱٫۸ درصد و ۴۲۳٫۶ درصد. این درصدها با استفاده از تکنیک‌های مختلفی در نمودار اعمال می‌شوند:

1. فیبوناچی بازگشتی (Fibonacci retracements) خط‌های افقی هستند که بر روی نمودار به نمایش درمی‌آیند و سطوح مقاومت و حمایت را نشان می‌دهند.
2. فیبوناچی گسترشی (Fibonacci extensions) خط‌های افقی هستند که سطوحی که قیمت در یک روند صعودی می‌تواند به ‌آن‌ها برسد را مشخص می‌کند.
3. قوس‌های فیبوناچی (Fibonacci Arcs) شکل‌های شبیه قطب‌نما هستند که ناشی از یک سطح قیمتی بالا و یا پایین می‌باشند و نشان‌دهندهٔ محدوده‌های مقاومت و حمایت هستند.
4. فن‌های فیبوناچی (Fibonacci Fans) فن‌های فیبوناچی، شکل‌هایی مورب هستند که توسط سطوح بالا و یا پایینی قیمت ساخته می‌شوند و نشان‌دهندهٔ محدوده‌های حمایت و مقاومت هستند.
5. مناطق زمانی فیبوناچی (Fibonacci Time zones): خطوطی عمودی هستند که به سمت آیندهٔ قیمت حرکت کردند و به‌منظور پیش‌بینی زمان رخ دادن یک حرکت قوی در قیمت طراحی شده‌اند.

فیبوناچی‌های برگشتی (Fibonacci Retracements)

فیبوناچی‌های برگشتی (Fibonacci Retracements) معمول‌ترین نوع توالی‌های فیبوناچی در تحلیل‌های تکنیکال به‌شمار می‌روند.

در طی یک روند، فیبوناچی‌های برگشتی می‌توانند برای تشخیص میزان عمق پولبک قیمتی صورت گرفته استفاده شوند.

موج‌های انگیزشی (Impulse waves)، موج‌های بزرگتر قیمت در جهت روند هستند در حالی که پولبک‌های قیمتی، موج‌های کوچک‌تری هستند که مابین ‌آن‌ها و برخلاف جهت روند اصلی رخ می‌دهند.

از آنجایی که ‌آن‌ها موج‌های کوچک‌تر هستند، ‌به‌میزان درصدی از موج‌های بزرگ‌تر حرکت خواهند کرد. ‌معامله‌گران در زمان وقوع پولبک‌ها به‌سطوح فیبوناچی بین ۲۳٫۶ درصد تا ۷۸٫۶ درصد نگاه می‌کنند.

اگر قیمت در نزدیک یکی از این سطوح متوقف شده و دوباره حرکت به سمت بالای خود را از سر بگیرد، یک ‌معامله‌گر ممکن است وارد معامله‌ای در جهت روند اصلی شود.

سطوح فیبوناچی می‌توانند به‌عنوان راهنمایی برای یافتن محل ورود به معامله استفاده شوند. هرچند باید در نظر داشته باشید که حرکات قیمتی باید پیش از ورود به معامله براساس سطوح فیبوناچی مورد تأیید قرار بگیرد.

هیچ ‌معامله‌گری تا پیش از واکنش قیمت، نمی‌داند که کدام سطح قیمتی فیبوناچی باعث توقف روند خواهد شد، بنابراین باید ‌صبر کرد و سطوح قیمتی را رصد کرد تا بتوانند در فرصتی مناسب وارد معامله شوند.

سطوح اصلاح فیبوناچی (Fibonacci Retracement) مجموعه خطوط افقی هستند که نشان می‌دهند در چه موقعیتی حمایت و مقاومت رخ می‌دهد. این سطوح بر اساس اعداد فیبوناچی رسم می‌شوند.

بدین صورت که هر سطح با یک درصد مشخص می‌شود. این درصدها نسبت به یک قیمت اولیه مشخص می‌شوند. سطوح فیبوناچی اصلاحی ۲۳٫۶ درصد، ۳۸٫۲ درصد، ۶۱٫۸ درصد و ۷۸٫۶ درصد هستند. البته از ۵۰ درصد نیز استفاده می‌شود که به طور رسمی نسبت فیبوناچی نیست.

این سطوح اصلاح نسبت به نقاط سقف و کف نمودار محاسبه می‌شود. بدین منظور، پنج خط ترسیم می‌شود: خط اول در ۱۰۰ درصد (بالاترین نقطه نمودار)، خط دوم در ۶۱٫۸ درصد، خط سوم در ۵۰ درصد، خط چهارم در ۳۸٫۲ درصد و و خط آخر در ۰ درصد (پایین‌ترین نقطه نمودار).

طبق این تحلیل، پس از یک حرکت قیمتی قابل توجه بالا به پایین یا برعکس، سطح حمایت و مقاومت جدید اغلب در این خطوط واقع شده یا در نزدیکی آن‌ها قرار دارد.

کمان فیبوناچی

کمان‌های فیبوناچی (Fibonacci Arc) نقاط حمایت و مقاومت بالقوه را نشان می‌دهند. کمان‌ها هم به قیمت و هم زمان بستگی دارند، به طوری که هرچه کمان‌ها عریض‌تر شوند، خط پایه طولانی‌تر می‌شود و هرچه کمان نازک شود، خط پایه کوتاه‌تر است.

کمان‌های فیبوناچی به طور معمول برای اتصال دو نقطه قابل توجه قیمتی، مانند نوسان استفاده می‌شود.

یافتن سقف و کف نمودار، اولین قدم برای تشکیل کمان‌های فیبوناچی است. در ادامه، با یک حرکت پرگاری، سه خط منحنی با فاصله ۳۸٫۲ درصد، ۵۰ درصد و ۶۱٫۸ درصد از نقطه مورد نظر ترسیم می‌شوند.

این خطوط سطح حمایت و مقاومت و همچنین محدوده معاملات را پیش‌بینی می‌کنند. البته سطوح دیگری را نیز می‌توان رسم کرد.

بادبزن فیبوناچی

بادبزن‌ فیبوناچی (Fibonacci Fan) مجموعه‌ای از خطوط روندها است که با استفاده از سطوح اصلاح فیبوناچی رسم می‌شود. برای رسم این خطوط، تحلیلگر یک روند صعودی را ترسیم می‌کند که معمولاً قیمت‌های پایین و بالای سهم را در یک دوره زمانی مشخص پوشش می‌دهد.

برای رسیدن به سطوح اصلاح، تحلیلگر اختلاف قیمت را در قیمت کف و سقف با نسبت‌های تعیین شده توسط سری فیبوناچی (معمولاً ۲۳٫۶ درصد، ۳۸٫۲ درصد، ۵۰ درصد و ۶۱٫۸ درصد) تقسیم می‌کند.

خطوطی که با اتصال نقطه شروع خط روند پایه و هر سطح اصلاح شده ایجاد می‌شوند، بادبزن فیبوناچی را تشکیل می‌دهند.

تحلیلگران از خطوط بادبزن فیبوناچی برای پیش‌بینی نقاط اصلی مقاومت یا حمایتی استفاده می‌کنند که انتظار می رود روند قیمت‌ها معکوس شود.

هنگامی که یک معامله‌گر الگوها را در نمودار مشخص کرد، می‌تواند از این الگوهای برای پیش‌بینی حرکت آینده قیمت و سطح حمایت و مقاومت در آینده استفاده کند. تحلیلگران از پیش‌بینی‌ها برای زمان انجام معاملات خود استفاده می‌کنند.

نواحی زمانی فیبوناچی

نواحی زمانی خطوطی عمودی هستند که مناطق بالقوه‌ای را نشان می‌دهند که در آن‌ها نوسان زیاد، کم یا معکوس رخ می‌دهد. نواحی زمانی یک شاخص تکنیکال مبتنی بر زمان است. شاخص معمولاً با نوسان زیاد یا پایین نوسان در نمودار شروع می شود.

نواحی زمانی نسبت به زمان اولیه انتخاب می‌شوند. فرض کنید تاریخ شروع اول اردیبهشت انتخاب شده باشد، این تاریخ را (۰) قرار می‌دهیم. اولین خط عمودی نواحی زمانیدر روز معاملاتی بعدی (۱) ظاهر می‌شود، خط بعدی دو روز بعد (۲)، سپس سه روز بعد (۳)، سپس پنج روز بعد (۵)، سپس هشت روز بعد (۸) و… .

کاربرد ابزار فیبوناچی در تحلیل تکنیکال

هنگامی که از ابزار فیبوناچی در تحلیل تکنیکال استفاده می‌شود، معمولاً نسبت طلایی با سه درصدِ ۳۸٫۲ درصد، ۵۰ درصد و ۶۱٫۸ درصد تفسیر می‌شود.

با این حال، در صورت لزوم می‌توان از ضرایب بیشتری نیز استفاده کرد؛ مانند ۲۳٫۶ درصد، ۱۶۱٫۸ درصد، ۴۲۳ درصد و غیره. علاوه بر این، چهار روش وجود دارد که می‌توان دنباله فیبوناچی را روی نمودارها اعمال کرد: اصلاح‌ها، کمان‌ها، پروانه‌‌ها و مناطق زمانی.

با وجود این، بسته به نمودار مورد استفاده، ممکن است همه این روش‌ها قابل اعمال نباشند. خطوط ایجاد شده توسط این ابزار فیبوناچی تغییر روند در زمان نزدیک شدن قیمت‌ها را نشان می‌دهند.

اغلب تحلیلگران معتقدند که در صورت استفاده صحیح از ابزار فیبوناچی خواهند توانست رفتار بازار را در ۷۰ درصد موارد با موفقیت پیش‌بینی کنند، به ویژه وقتی که در پی پیش‌بینی قیمت خاصی باشند.

برخی دیگر نیز معتقدند که محاسبات مربوط به این ابزارها بسیار زیاد و زمان‌بر و استفاده از آن‌ها دشوار است. شاید بزرگ‌ترین عیب روش فیبوناچی پیچیدگی نتایج برای مطالعه و متعاقباً عدم توانایی بسیاری از معامله‌گران در درک واقعی آن‌ها باشد.

به عبارت دیگر، معامله‌گران نباید روی سطح فیبوناچی تحلیل فیبوناچی چیست به عنوان سطح حمایت و مقاومت اجباری تکیه کنند. در واقع، آن‌ها می‌توانند سطوح حمایت روانی را مانند سایر روش‌های تحلیل نمودار بررسی کنند.

بنابراین، سطوح فیبوناچی قاب‌ها و پنجره‌هایی هستند که تحلیلگران از آن زاویه نمودارها را بررسی می‌کنند. این قاب هیچ چیزی را پیش‌بینی نمی‌کند و تأثیری در معاملات ندارد، اما بر تصمیمات معاملاتی هزاران معامله‌گر مؤثر است.

ابزار فیبوناچی روش‌هایی جادویی نیستند، بلکه تنها به بهبود عدم قطعیت تحلیل‌ها کمک می‌کنند. بنابراین، نباید ابزار فیبوناچی را مبنایی برای تصمیمات معاملاتی در نظر گرفت.

البته هنگامی که این ابزار توسط تعداد زیادی از تحلیلگران استفاده می‌شود، خود فیبوناچی می‌تواند یک عامل بسیار مهم در تأثیرگذاری بر بازار باشد. اغلب اوقات، فیبوناچی به دلیل اثر متوالی ناشی از تعدد معامله‌گران موجب ایجاد سطوح حمایت و مقاومت مصنوعی می‌شود.

ریتریسمنت زمانی داخلی ret

در تحلیل قیمتی هرگاه قصد داشتیم اصلاح قیمتی را بررسی کنیم از فیبوناچی ریتریسمنت استفاده می‌کردیم برای تحلیل زمان نیز از ریتریسمنت زمانی استفاده می‌کنیم.

بدین منظور اگر مثلاً در تصویر زیر بخواهیم بدانیم در چه درصدی از زمان BC توانسته است AB را اصلاح کند بر روی فیبوناچی زمانی دونقطه‌ای (ریتریسمنت) کلیک کرده و دونقطه A و B را انتخاب می‌کنیم

این ریتریسمنت برای نسبت‌های زیر صد کاربرد دارد مثلاً در تصویر زیر که شاخص کل بورس ایران را نشان می‌دهد اگر در موج ۱ ریتریس زمانی رسم کنیم، می‌بینیم که در ۰٫۶۱۸ فیبوناچی زمانی هنوز نتوانسته است ۰٫۳۸۲ قیمت سهم را اصلاح کند؛

بنابراین مشخص است در آن دوره قدرت فروش بسیار کم‌تر از خرید بوده است و همان‌طور که مشاهده می‌کنید بعدازآن موج ۳ بزرگ خودنمایی کرده است.

ریتریسمنت زمانی خارجیExtention

برای استفاده از این ابزار نیز از همان فیبوناچی دونقطه‌ای استفاده می‌کنیم (سقف-کف یا کف-سقف) با این تفاوت که نسبت‌های زمانی ۱۰۰ و ۱۶۱٫۸ درصد برای ما مهم هستند.

هم‌چنین این ابزار وقتی به‌عنوان EXT کاربرد پیدا می‌کند که بازار کف یا سقف جدیدی تشکیل دهد. مثلاً در تصویر زیر می‌بینید که اکتنشن زمانی AB به چه زیبایی در زمان‌های ۱۰۰-۱۶۱٫۸ و ۲۶۱٫۸ درصد به ترتیب سقف، کف و سقف تشکیل داده است.

نسبت‌های زمانی (TCR:time cycle ratio)

این ابزار هم مانند ریتریسمنت و اکستنشن است یعنی از دونقطه برای رسم استفاده می‌شود با این تفاوت که از دو کف یا دو سقف برای پیدا کردن نقطه اکسترمم بعدی استفاده می‌کنند.

برای مثال از دو سقف برای به دست آوردن زمان کف‌ها و سقف‌های بعدی استفاده‌شده است.

پروجکشن زمانی ATP

این ابزار مانند ابزار پروجکشن قیمتی می‌باشد. از سه پیوت (کف-سقف-کف) یا (سقف-کف-سقف) برای به دست آوردن زمان ماژور بعدی استفاده می‌کنیم. یکی از کاربردهای مهم این ابزار مشخص کردن زمان پایان الگوهای هارمونیک می‌باشد.

مثلاً در تصویر زیر با استفاده از ابزار پروجکشن زمانی در نقاط A-B-C کف بعدی دقیقاً در زمان ۱۰۰ پروجکشن اتفاق افتاده است و هم‌چنین در ۱۶۱٫۸ و ۲۶۱٫۸ درصد نمودار واکنش‌های جالبی را داشته است.

چگونه سطوح اصلاحی و گسترش فیبوناچی را میتوان از طریق تصاعد فوق محاسبه کرد؟

به طور مثال : (حدوداً) ۳۴/۵۵ = ۰٫۶۱۸

به طور مثال: ۸۹/۵۵ = ۱٫۶۱۸٫ که به آن «نسبت طلایی» گفته می‌شود.

به عنوان مثال: ۵۵/۱۴۴ = ۰٫۳۸۲)

به طور مثال: (حدوداً) ۳۴/۱۴۴ = ۰٫۲۳۶

آیا فیبوناچی بهترین روش برای تحلیل تکنیکال است؟

در صورت استفاده مناسب و صحیح و به‌جا از این ابزار، اغلب اوقات رفتار کلی بازار یا به طور خاص یک تک سهم مورد بررسی را می‌توان تشخیص داد و حتی قیمت‌های خاصی را هم پیش‌بینی کرد.

فیبوناچی اصلاحی در تحلیل تکنیکال و چگونگی رسم آن

در این مقاله قصد داریم به آموزش فیبوناچی اصلاحی (Fibonacci retracement) در تحلیل تکنیکال و چگونگی استفاده از آن برای پیدا کردن سطوح مهم و پرکاربرد بپردازیم.

همانطور که می‌دانید، معامله‌گرانی که با استفاده از تحلیل تکنیکال به بررسی و تحلیل بازار می‌پردازند، از ابزارها و اندیکاتورهای بسیار زیاد و متنوعی برای پیش بینی حرکات آینده قیمتی استفاده می‌کنند. این ابزارها مانند Wyckoff، امواج الیوت و تئوری داو (Dow Theory) ممکن است بازار را به صورت کلی تحلیل و بررسی کنند یا اندیکاتورهایی شبیه به مووینگ اوریج، RSI، باند بولینگر، ابر ایچیموکو، پارابولیک سار یا مکدی باشند.

یکی دیگر از ابزارهای محبوب و کاربردی در تحلیل تکنیکال، فیبوناچی اصلاحی است. تریدرهای زیادی از این ابزار در بازارهای مالی مختلفی همچون بازار کریپتوکارنسی‌ها و فارکس استفاده می‌کنند. دنباله فیبوناچی حدود 700 سال پیش کشف شده است و این ابزار بر اساس این دنباله ایجاد شده است. در بخش‌های بعدی به جزئیات این ابزار خواهیم پرداخت.

فیبوناچی اصلاحی در تحلیل تکنیکال یا (Fibonacci retracement) ابزاری است که توسط تکنیکالیست‌ها و تریدرها برای پیش‌ بینی مناطق مهم حمایتی و مقاومتی احتمالی استفاده می‌شود. برای این کار آنها از نسبت‌های فیبوناچی به صورت درصدی استفاده می‌کنند.

در قرن سیزدهم میلادی دنباله‌ای از اعداد توسط ریاضیدان لئوناردو فیبوناچی به دست آمده و دنباله فیبوناچی نام گرفت. این ابزار بر اساس این دنباله ایجاد شده است. روابط ریاضی مشخصی میان این اعداد وجود دارد که با استفاده از آنها نسبت‌هایی ایجاد شده و در نمودارها نیز از همان نسبت‌ها استفاده می‌شود. این نسبت‌ها به شرح زیر هستند:

اگرچه از نظر فنی سطح فیبوی 50% در میان اعداد دنباله وجود ندارد، اما برخی تریدرها با توجه به اینکه این نقطه، نقطۀ میانی دامنۀ قیمتی است، این سطح را نیز بسیار مهم به شمار می‌آورند. از این سطوح در نسبت‌های بیش از 100% نیز استفاده می‌کنند. نسبت‌هایی همچون 161.8%، 261.8% یا 423.6%.

در مورد چگونگی استفاده از این ابزار در ادامه صحبت خواهیم کرد، اما مسئلۀ مهمی که باید بدانید، کاربردهای فیبوناچی اصلاحی در تحلیل تکنیکال است. از این ابزار در نمودار قیمتی استفاده می‌شود و با استفاده از نسبت‌های آن می‌توان به مناطق مهمی همچون سطوح حمایت، سطوح مقاومت، مناطق احتمالی بازگشت قیمت، مناطق ورود، مناطق خروج و یا سطوح مربوط به مشخص کردن حد ضرر دست یافت.

با توجه به اینکه درصدها در بسیاری از ابزارهای مربوط به فیبوناچی اصلاحی مشابه هستند، نیازی به انجام محاسبات به صورت دستی وجود ندارد. اما با این وجود راه دستیابی به آنها از طریق اعداد دنباله فیبوناچی است. برای این کار باید با دنباله‌ای از اعداد شروع کنید که با صفر و یک آغاز می‌شوند و عدد بعدی مجموع دو عدد قبلی خواهد بود. با ادامه دادن این کار، به زنجیره‌ای از اعداد خواهیم رسید که دنباله فیبوناچی نام دارد:

0, 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, 144, 233, 377, 610, 987…

درست است که این اعداد و با همین شکل در فیبوناچی اصلاحی استفاده نمی‌شوند، اما پایه و اساس ایجاد ابزار فیبوناچی اصلاحی در تحلیل تکنیکال اعداد موجود در دنباله فیبوناچی هستند.

اگر اولین اعداد این دنباله را در نظر نگیریم، میان اعداد بعدی به گونه‌ای ارتباط ریاضی وجود دارد. این روابط بدین شکل است که حاصل تقسیم هر عدد بر عدد بعد از خودش، چیزی حدود 0.618 خواهد بود. به عنوان مثال، حاصل تقسیم 21 بر 34، عدد 0.6176 خواهد بود. همچنین حاصل تقسیم هر عدد بر عددی که با فاصلۀ دوتایی از آن قرار دارد، چیزی حدود 0.382 خواهد بود. به عنوان مثال، اگر عدد 21 را بر عدد 55 تقسیم کنیم، به عدد 0.3818 می‌رسیم. تمامی نسبت‌های موجود در ابزار فیبوناچی اصلاحی در تحلیل تکنیکال (به جز نسبت 50%) بر اساس همین روش محاسباتی ایجاد شده‌اند.

همان‌طور که در بخش‌های قبلی نیز گفته شد، دنباله فیبوناچی در قرن سیزدهم و توسط ریاضیدانی به نام لئوناردو فیبوناچی به دست آمده است. نسبت‌های طلایی (0.618% یا 1.618%) با توجه به این دنباله به دست آمده‌اند. اما چرا این نسبت‌ها بسیار مهم هستند و لقب نسبت‌های طلایی را به خود اختصاص داده‌اند؟

این نسبت‌ها در تمامی پدیده‌های موجود در طبیعت یافت می‌شوند. اگر به اتم‌ها، ستارگان، کهکشان‌ها و شکل‌گیری آنها، پوسته‌ها یا حتی زنبورهای عسل توجه کنید، این نسبت‌ها را خواهید یافت. در طبیعت و در میان اجزای آن از کوچک‌ترین مقیاس تا بزرگ‌ترین مقیاس، نمونه‌هایی از این نسبت‌ها وجود دارد و به همین دلیل نام نسبت طلایی برای آنها انتخاب شده است.

علاوه بر این، قرن‌ها است که بسیاری از هنرمندان، مهندسان و طراحان برای خلق آثاری زیبا و هنری از نسبت‌های طلایی استفاده می‌کنند. همچنین در آثاری همچون اهرام مصر، مونالیزا و حتی طراحی لوگوی توییتر نیز از این نسبت‌ها استفاده شده است. همان‌طور که مشخص است، این نسبت‌ها در بازارهای مالی نیز نقش برجسته‌ای دارند.

حال که متوجه شدید که دنباله فیبوناچی چیست، ابزار فیبوناچی تحلیل فیبوناچی چیست اصلاحی بر چه اساسی ایجاد شده و چگونه کار می‌کند، به بررسی فیبوناچی اصلاحی در تحلیل تکنیکال و بازارهای مالی خواهیم پرداخت.

اغلب، این ابزار میان دو نقطۀ اصلی همچون بالاترین و پایین‌ترین قیمت رسم می‌شود. سپس از این محدوده برای تحلیل‌ها و بررسی‌های بعدی استفاده می‌شود. معمولاً از این ابزار برای تشخیص و ترسیم سطوح در داخل محدوده مشخص‌شده استفاده می‌شود، اما گاهی چشم‌اندازی در مورد سطوح قیمتی خارج از محدودۀ مشخص‌شده نیز در اختیار افراد قرار می‌دهد.

معمولاً از ابزار فیبوناچی اصلاحی در تحلیل تکنیکال و با توجه به روند موجود استفاده می‌شود.
بنابراین در یک روند صعودی، نقطۀ ابتدایی پایین‌ترین نقطۀ قیمتی و نقطه دوم بالاترین نقطۀ قیمتی در یک روند است. با رسم ابزار فیبوناچی اصلاحی در یک روند صعودی، معامله‌گران می‌توانند سطوح حمایتی احتمالی را که در صورت بازگشت روند و اصلاح قیمتی وجود دارند، شناسایی کنند. به همین دلیل به این ابزار فیبوناچی اصلاحی گفته می‌شود.

همچنین اگر قصد داشته باشید ابزار فیبوناچی اصلاحی را در یک روند نزولی رسم کنید، نقطه ابتدایی، بالاترین نقطۀ قیمتی و نقطۀ دوم در پایین‌ترین نقطۀ قیمتی قرار می‌گیرد. توجه داشته باشید که قیمت در یک روند نزولی قرار دارد، بنابراین اصلاح در اینجا به معنای حرکت قیمت از کف به سمت بالا است. در این موارد بعد از شروع حرکت رو به بالای نمودار قیمت، ابزار فیبوناچی اصلاحی در تحلیل تکنیکال به تشخیص سطوح مقاومتی احتمالی کمک خواهد کرد.

تریدرها از فیبوناچی اصلاحی در تحلیل تکنیکال و با هدف شناسایی احتمالی مناطق ورود، اهداف قیمتی یا تعیین حد ضرر استفاده می‌کنند. این موضوع در هر تریدر نسبت به سبک معاملاتی، استراتژی‌ها و اهداف شخصی هر تریدر متفاوت خواهد بود.

یکی از استراتژی‌هایی که بر پایه ابزار فیبوناچی ایجاد شده است، ورود و خروج به یک ارز یا داریی بین دو سطح فیبو است.

همچنین می‌توان از ابزار فیبوناچی اصلاحی در تحلیل تکنیکال و به منظور تأییدی بر دیگر سیگنال‌های دریافتی از اندیکاتورها و ابزارهای دیگر استفاده کرد.

مزایای استفاده از فیبوناچی اصلاحی در تحلیل تکنیکال​

• با توجه به اینکه می‌توان با استفاده از ابزار فیبوناچی اصلاحی در تحلیل تکنیکال به شناسایی محدوده‌های حمایتی و مقاومتی احتمالی دست یافت، می‌توان از این ابزار برای گرفتن تأیید در مواقع تردید نسبت به حرکات بازار استفاده کرد.
• سطوح حمایت و مقاومت می‌توانند نشان‌دهندۀ پتانسیل موجود برای ایجاد یا ادامه یک روند صعودی یا نزولی باشند و تریدرها می‌توانند با استفاده از این سطوح به تعیین نقاط ورود و خروج برای معاملات خود بپردازند. بدین ترتیب استفادۀ درست از ابزار فیبوناچی اصلاحی در تحلیل تکنیکال می‌تواند برای تریدرها سودآور باشد.

معایب استفاده از فیبوناچی اصلاحی در تحلیل تکنیکال​

علی‌رغم تمام مزیت‌هایی که استفاده از ابزار فیبوناچی اصلاحی به دنبال دارد، استفاده درست و مؤثر از این ابزار نیازمند درک درست و کاملی از چگونگی کارکرد آن است. بنابراین رسم این ابزار در نمودار قیمتی تا زمانی که تریدرها ندانند که هدفشان از استفاده از این ابزار چیست، به تنهایی نتایج مثبت زیادی نخواهد داشت.

افراد مبتدی باید بدانند که استفاده از ابزار فیبوناچی اصلاحی در یک ارز یا دارایی، نشان‌دهندۀ برگشت یک روند نیست و قیمت به صورت موقتی برای مدتی اصلاح خواهد داشت.

همان‌طور که گفته شد، از ابزارهای فیبوناچی می‌توان برای تعیین سطوح برگشتی احتمالی در داخل محدودۀ مشخص‌شده یا خارج از محدودۀ مشخص‌شده استفاده کرد. برای پیش بینی سطوح قیمتی احتمالی در خارج از محدوۀ قیمتی مشخص‌شده، می‌توان از ابزار فیبوناچی اکستنشن استفاده کرد.

ابزار فیبوناچی اکستنشن، سطوح و نسبت‌های بیشتر از 100% را نشان می‌دهد.
اولین سطوح فیبوناچی اکستنشن، سطوح 138.6%، 150% و 161.8% و سطوح بعدی 261.8% و 423.6% هستند. تریدرها با استفاده از ابزار فیبوناچی اکستنشن نقاط احتمالی حمایت و مقاومت در حرکات بعدی قیمتی را پیش‌بینی می‌کنند.

سخن پایانی​

در این مقاله به معرفی ابزار فیبوناچی اصلاحی در تحلیل تکنیکال پرداختیم. همان‌طور که در قسمت‌های قبلی گفته شد، این ابزار بر اساس دنباله فیبوناچی و نسبت‌ها و روابط ریاضی موجود در آن نوشته شده است. تریدرهای بسیاری از این ابزار در کنار دیگر ابزارها و اندیکاتورها و به منظور گرفتن تأیید سیگنال‌های ورود و خروج به یک ارز یا دارایی استفاده می‌کنند. همچنین از این ابزار می‌توان جهت تعیین احتمالی سطوح حمایتی و مقاومتی، اهداف قیمتی، حد ضررها و تعیین استراتژی استفاده نمود.

اعداد فیبوناچی و مفهوم آن

اعداد فیبوناچی به رابطه عددی اطلاق می گردد که در قرن دوازده میلادی توسط ریاضیدان مشهور ایتالیایی لئوناردو فیبوناچی کشف گردیده است. این رابطه عددی هنگامی کشف گردید که فیبوناچی در حال مطالعه و بررسی ساختار هرم بزرگ “جیزه” از سری اهرام فراعنه مصر بوده است.

اعداد فیبوناچی به زبان ساده به سری اعدادی گفته می شود که هر کدام نتیجه حاصل جمع دو عدد پیشین آن می باشد.

به طور مثال: همانطور که مشاهده می کنید از جمع حاصل جمع دو عدد پیشین عدد فیبوناچی بعدی حاصل می گردد. علاوه بر این هر عدد حدود ۰.۶۱۸ عدد بعدی و یا به عبارتی هر عدد جدید ۱.۱۶۱۸ برابر عدد قبلی می باشد.

شاید این پست ها هم مفید باشد!

نحوه خرید سهام به زبان ساده – سبد سهام خود را بهینه و به روز کنید

نحوه خرید سهام به زبان ساده – نوع سفارش سهام خود را انتخاب کنید

نحوه خرید سهام به زبان ساده – تصمیم بگیرید که چند سهام بخرید

نحوه خرید سهام به زبان ساده – در مورد سهام مورد نظر برای خرید تحقیق کنید

نحوه خرید سهام به زبان ساده – یک کارگزار مناسب پیدا کنید

اعداد فیبوناچی به زبان ساده به سری تحلیل فیبوناچی چیست اعدادی گفته می شود که هر کدام نتیجه حاصل جمع دو عدد پیشین آن می باشد.

اعداد فیبوناچی که به نوعی اعدادی جادویی نیز خوانده می شوند به رابطه طبیعی بین تناسب قسمت های مختلف یک جسم یا به عبارتی دیگر تناسب مورد نیاز برای وجود توازون داینامیک و استاتیک یک ترکیب اشاره دارد. در این مورد می توان به تناسب نسبت سر و گردن به بدن یا طول دست به کل قد یک شخص اشاره نمود که بر اساس قانون فیبوناچی از درصدهای متعارف ۰.۲۳۶ (۲۳.۶%)، ۰.۶۱۸ (۶۱.۸%) شکل می گیرد.

برای درک بهتر این موضوع به تصویر توجه نمایید.

فیبوناچی به رابطه طبیعی بین تناسب قسمت های مختلف یک جسم یا به عبارتی دیگر تناسب مورد نیاز برای وجود توازون داینامیک و استاتیک یک ترکیب اشاره دارد.

لازم به ذکر است این قانون در بسیاری از موارد طبیعی صادق می باشد.

اعداد فیبوناچی در تحلیل تکنیکال

همانطور که پیشتر گفته شده اعداد فیبوناچی را در بسیاری از موارد موجود در طبیعت می توان مشاهده نمود. اما حتما برایتان جالب خواهد بود اگر بدانید، این اعداد در رابطه و منظم موجود در نوسانات قیمت یک محصول مالی (هر چیز قابل داد و ستد) نیز به صورت شگفت انگیزی صدق می کند.

بر اساس تئوری فیبوناچی یک روند، به طور مثال صعودی، نمی تواند به صورت دنباله دار و بدون توقف به حرکت خود ادامه دهد و از این رو پس از حرکت شدید، یک فاز اصلاحی (بازگشتی) در روند حرکت قیمت مذکور به وجود خواهد آمد. و پس از آن احتمال از سرگیری روند قیمت وجود خواهد داشت.

به تصویر زیر توجه نمایید.

حرکت اصلاحی بعد از یک روند صعودی

سطوح طلایی فیبوناچی در نوسانات قیمت

بر اساس قانون فیبوناچی و در صورتیکه یک روند حرکت قیمت (صعودی یا نزولی) را تحلیل فیبوناچی چیست معادل ۱۰۰% فرض نماییم حرکت اصلاحی (بازگشتی) که خلاف جهت اصلی روند خواهد بود، حداقل به میزان ۲۳.۶ درصد کل روند خواهد بود. البته اغلب میزان بازگشت قیمت بیش از حداقل ذکر شده (۲۳.۶%) خواهد بود.

سطوح درصد دیگری که قیمت در فاز اصلاحی خود به احتمال زیاد تا آن قیمت باز خواهد گشت عبارتند از: ۳۸.۲% ، ۵۰% ، ۶۱.۸% و ۱۰۰% . البته در این بین سطوح ۳۸.۲% و ۶۱.۸% بیشترین احتمال وقوع را به خود اختصاص می دهند.

سطوح طلایی فیبوناچی در نوسانات قیمت

لازم به ذکر است سطوح درصدی مذکور کاملا به عنوان سطوح ساپورت (حمایت) و رزیستنس (مقاومت) قیمت عمل خواهند نمود. به عبارتی دیگر معامله گر می تواند با شناسایی و رسم خطوط فوق عملا سطوح ساپورت و رزیستنس آتی قیمت را پیش بینی نماید.

به تصویر زیر توجه نمایید.

سطوح ساپورت (حمایت) و رزیستنس (مقاومت) قیمت در فیبوناچی

همان طور که در تصویر فوق مشاهده نمودید سطح ۳۸.۲% فیبوناچی نقش ساپورت را ایفا می نماید.

قیمت در فاز اصلاحی خود تا سطح ۶۱.۸% از کل روند نزولی پیموده شده را باز می گردد و سپس روند نزولی را مجددا از سر می گیرد. بازار به سطوح فیبوناچی همانند مقاومت و حمایت عکس العمل نشان می دهد.

فیبوناچی پروجکشن

اعداد فیبوناچی و طریقه کار کرد آن مورد بررسی قرار خواهد گرفت تا بتوانید به واسطه این اعداد و ابزار حد ضرر و حد سودتان را مشخص کنید.فیبوناچی ابزاری است که به چند صورت و با چند هدف استفاده میشود ، یکی از موارد استفاده فیبوناچی برای تعیین حدضرر و نقطه حمایت است و یکی دیگر از موارد استفاده از فیبوناچی برای تعیین هدف و نقطه مقاومت است که هر کدام از این ها دارای اسم خاصی هستند .

نکات عمومی در استفاده از فیبوناچی

در تایم D یا روزانه در کف ها و سقف ها بهتر است شاخک های کندل را محاسبه نکنید ، و در تایم W یا هفتگی بهتر است که در کف ها و سقف ها شاخک های کندل ها را محاسبه کنید.

اعداد مهم فیبوناچی برای تعیین هدف

این طراز ها برای بدست آوردن هدف یا نقطه مقاومت در مواردی که سهم ما میخواهد رشد کند و میخواهیم مشخص کنیم که تا چه اندازه رشد خواهد کرد و در چه حدی باید انتظار رشد از آن داشت .

1/27 1/618 2 2/618 3/618 4/236

فیبوناچی برای تعیین هدف و نقطه مقاومت : پروجکشن

1. از پروجکشن برای تعیین هدف در چارت روند استفاده میشود
2. در روندهای صعودی از فیبوناچی پروجکشن برای تعیین هدف تحلیل فیبوناچی چیست و نقطه های مقاومت استفاده میکنیم.
3. برای پیدا کردن اهداف معتبر بهتر است که از ترکیبی از پروجکشن و اکستنشن استفاده کنیم تا اینکه نقاط معتبر تر و مهم تر مشخص شود.

فیبوناچی پروجکشن در این مدل از فیبوناچی سه نقطه را مشخص میکنیم تا نقطه چهارم که هدف ما در سهم باشد را پیدا کنیم ، این نوع از فیبوناچی برای تعیین هدف بسیار معتبر و مهم است و اگر میخواهیم که از اعتبار بیشتری برخوردار باشد میتوانیم از اکستنشن و پروجکشن باهم و روی هم استفاده کنیم تا در نقاطی که روی هم یا در نزدیکی هم باهم برخورد دارند را تشخیص دهیم که اعتبار بیشتری دارد. در این نوع از فیبوناچی باید سه نقطه (کف و سقف و کف )یا (سقف و کف و سقف)داشته باشد ، تا بتوانیم اهداف را درست تشخیص دهیم .

گروه بی نظیر

مدرس و تحلیلگر بازار سرمایه تحلیلگر بازار مالی فارکس تحلیلگر ارشد سایت یار سرمایه برگزاری بیش از صد دوره آموزشی تحلیل بورس و فارکس عضو تیم icf_market تنها ارائه دهنده سبک ولوم تریدینگ به زبان فارسی در دنیا